Borstvoeding geven met één borst
10 jaar geleden heeft Merel borstkanker gehad en is één borst geamputeerd, dit liet haar niet tegenhouden. Ze heeft haar dochter negen maanden borstvoeding gegeven met één borst.
Dit gegeven maakt haar blij, maar ook emotioneel. Op de een of andere manier wou ze, tegenover de hele wereld, laten zien dat ze dit kon! Laten zien dat ze nog steeds vrouw is en dat die ene borst die ze nog wel heeft, prima een kind groot kan brengen. Met veel doorzettingsvermogen en op gevoel deed ze dit! Wat een power vrouw!
Ik was bij haar om één van de laatste borstvoeding momenten te fotograferen en stil te staan bij de weg die ze heeft afgelegd. Wat was het een bijzonder mooie en liefdevolle borstvoedingsreportage. Ik mag haar krachtige verhaal delen in de hoop dat we andere vrouwen hiermee mogen inspireren.
Mijn belangrijkste boodschap zou zijn, vertrouw op jezelf en volg je eigen gevoel.
Mijn eerste vraag; ‘kan ik nog kinderen krijgen?’
In mei 2012 kreeg ik, toen 25 jaar, te horen dat ik borstkanker had. Mijn eerste vraag aan de arts was of ik nog kinderen kon krijgen. Blijkbaar was dat iets wat ik toen al heel belangrijk vond. Het was natuurlijk niet een vraag die ze vaak kregen. Ze kon er dus ook niet meteen antwoord op geven. Het traject was meteen duidelijk. Een operatie (borstamputatie), daarna chemotherapie en daarna nog 5 jaar hormoontherapie.
Om te onderzoeken of het nog mogelijk was om kinderen te krijgen werd ik doorgestuurd naar de gyneacoloog/ fertiliteitskliniek gestuurd. Hij schatte mijn kansen, gebaseerd op de soort chemotherapie die ik zou krijgen, vrij goed in. Maar zekerheid was er natuurlijk niet.
Ik kon ervoor kiezen om toch eicellen, een eierstok of embryo’s met mijn toenmalige vriend in te laten vriezen. Hiervoor moest ik echter hormonen nemen en het was op dat moment nog niet bekend of mijn tumor hormoongevoelig was.
Uiteindelijk dus besloten om zo snel mogelijk te opereren en te zien hoe het later zou lopen. Zekerheid heeft niemand en het risico was mij te groot. Na de borstamputatie heb ik chemotherapie gehad. Toen het tijd was voor de hormoontherapie heb ik besloten om dit niet te doen. Hierover een best pittig gesprek gehad. Ik bleef bij mijn standpunt, ik ben 25, heb een pittig jaar achter de rug en wil nu weer een redelijk normaal leven leiden. En niet de klachten van de overgang en alles wat er verder bij hormoontherapie komt kijken.
De kinderwens kwam natuurlijk ter sprake
Een aantal jaren later kwam ik mijn huidige partner tegen en kwam natuurlijk de kinderwens ter sprake. De pil mocht ik niet meer nemen (i.v.m. hormoongevoelige tumor en het risico wat hierbij hoorde) en om nou meteen aan kinderen te beginnen.. 😉 De huisarts heeft een koperspiraal geplaatst en ik heb gevraagd om een doorverwijzing naar de gynaecoloog omdat ik graag wou weten of ik überhaupt nog kinderen kon krijgen.
Bij de gynaecoloog bleek mijn spiraal niet goed te zitten. Maar, ik bleek ook een flinke cyste op mijn eierstok te hebben. Dusdanig groot dat de hele eierstok weggehaald moest worden.
Een flinke klap
Een flinke klap, want het was weer iets van het “vrouw zijn” wat niet in orde bleek te zijn. Samen besloten we om na de operatie de spiraal niet opnieuw te laten plaatsen en maar te zien wat er zou gebeuren. Het zat goed tussen ons en hoe groot was nou de kans nog op een zwangerschap? Nou.. niet zo groot dus. Want er gebeurde helemaal niks. En dat gaat dan toch knagen. Straks lukt het niet of kan ik dus niet zwanger worden. Wat is er aan de hand met mij?
Toen wij verder onderzoeken kregen werd ik zwanger, maar dit is een miskraam geworden.
Fertiliteitstraject
Uit de onderzoeken kwam niks. Er was geen reden waarom ik niet zwanger zou kunnen worden. Na weer een jaar proberen zonder resultaat, zijn we begonnen met behandelingen. Emotioneel vond ik dit een heftig traject. Hormonen spuiten, veel controles, mislukte pogingen. Maar uiteindelijk begin 2020 via IUI zwanger geworden van Haron. Een hele bijzondere en spannende periode, meteen aan het begin van de coronapandemie.
Haron was ruim 4 kilo bij de geboorte en “moest” naast borstvoeding meteen kunstvoeding krijgen. De borstvoeding heb ik wel 4 maanden vol kunnen houden, maar al die tijd met kunstvoeding ernaast. Het voelde als falen voor mij.
‘Wat een wonder!’
Toen Haron 9 maanden was, bleek ik opnieuw zwanger te zijn. Huh? Een spontane zwangerschap? Hoe kon dit nou? Was dit echt? En zou dit goed gaan? Wat een wonder! Het ging goed.
Eind april 2022 werd Norah geboren. Een hele andere geboorte dan bij Haron. Norah had haast en is met een supervaart geboren. We waren met zijn tweeën, de verloskundige was onderweg. Het was zo bijzonder om samen mee te maken.
Borstvoeding na een borstamputatie
Ook Norah was weer een stevige dame en kreeg dus, naast borstvoeding, ook kunstvoeding. Zoals elke baby viel Norah af na de geboorte en dus kreeg ik het advies om haar na elke borstvoeding ook een fles kunstvoeding aan te bieden.
Ik weet nog goed dat vrienden toen ze 2 dagen oud was langskwamen en mijn vriendin zei “de borstvoeding loopt langs haar wangetje en is geel, dus vet genoeg. Ze krijgt vast wel genoeg binnen”. Dat was precies waar ik al zo onzeker over was. Ik heb nog maar 1 borst.
Maak ik wel genoeg voeding? Kan ik mijn dochter wel groot brengen op eigen kracht?
Je gevoel volgen
Na die opmerking van mijn vriendin besloten Wiebo en ik om geen flesjes meer te geven. Ze bleef eerst wat afvallen, de kraamzorg vond dat we kunstvoeding moesten aanbieden. Ik werd hier best onzeker van, maar voelde ook dat ik mijn eigen gevoel moest volgen.
Geerte van den Broek – Lactatiekundige Groningen
Borstvoeding na borstamputatie is een weinig voorkomende vraag voor een Lactatiekundige.
Borstvoeding geven na amputatie is zeker mogelijk. Merel heeft één borst en daarmee kan ze prima voeden.
Je kan immers ook met twee borsten een tweeling of een drieling of zelfs meer voeden. Dus waarom niet met één borst één kindje?
Super om te zien dat Merel het vertrouwen in haar zelf en haar kindje had.
Uiteindelijk zijn alle moeders onzeker over borstvoeding, dit zit in de natuur van het moeder zijn. Het heeft ook een functie want je staat hierdoor altijd op scherp om zo goed mogelijk voor je kindje te kunnen zorgen. Opmerkingen en adviezen maken dan extra onzeker.
Als Lactatiekundige kan ik alleen maar zeggen: Wat een powervrouw deze Merel. Je bent een voorbeeld voor velen.

Geerte
Wil jij meer leren over borstvoeding? Neem vooral even contact op met Geerte of kies voor de complete online cursus borstvoeding in de borstvoeding academie.
Uiteindelijk was Norah nog in de kraamweek weer boven haar geboortegewicht. Super netjes dus! En dat zonder kunstvoeding. Ik was zo blij dat het mijzelf gelukt was. Ik kan het dus wel!
Maar, het bleef moeilijk. Norah was een onrustige baby. En omdat ik maar 1 borst heb, was het voor iedereen reden om zich af te vragen of ze wel voldoende voeding kreeg. Hoe goed ze er ook uitzag (een echt lekkere stevige baby), het was blijkbaar nodig om te denken dat ze niet genoeg kreeg.
Nu weet ik dat het gewoon haar karakter is. Ze is inmiddels 14 maanden en heeft totaal geen rust in haar gat zoals we dat hier zo mooi zeggen. Ze beweegt altijd en zit niet (lang) stil. Ook tijdens voedingen niet.
Maar steeds weer de vraag of je baby wel genoeg voeding krijgt en opmerkingen dat ze ook met kunstvoeding wel groot worden, hebben mij zo onzeker gemaakt.
Uiteindelijk heeft Norah ruim 9 maanden borstvoeding gehad. En dit vooral, omdat ik naar mijzelf en mijn eigen gevoel heb geluisterd. Een traject met heel veel emoties. Trots dat ik mijn dochter groot heb kunnen brengen met borstvoeding, met 1 borst.
Het heeft mij weer een heel klein beetje het gevoel gegeven dat ik nog vrouw ben.
Mag ik er ook voor jou zijn?
Een fotoreportage met liefde en aandacht voor jouw verhaal waarin er ruimte is om te delen en te koesteren. Ik besef me met mijn persoonlijke verhaal heel goed dat het leven soms uitdagingen met zich mee brengt en besef me daarin ook heel goed hoe betekenisvol het kan zijn om een periode vast te laten leggen. Foto’s om te koesteren, te voelen, te eren, te erkennen of te vieren.
Ik hoor graag van je wanneer jij voelt dat ik er misschien ook voor jou mag zijn.
Ja, ik neem contact met je op