Geboortefotograaf Emmen ~ welkom Noor
Koen heeft even gedacht dat hij zelf wel wat foto’s kon maken tót hij de geboortefoto’s zag. In het fijne kennismakingsgesprek vertellen Koen & Simone dat het ze fantastisch lijkt om terug te kunnen blikken op die belangrijke dag. Ze willen vooral geen spijt hebben achteraf.
Van thuisbevalling naar ziekenhuisbevalling
Zo staan we na het kennismakingsgesprek stand-by om de geboorte van dit kindje vast te leggen. Stilaan komt mei dichterbij (ze zijn eind mei uitgerekend van hun eerste kindje). De wens voor een thuisbevalling onder begeleiding van Verloskundigenpraktijk Katja & Jacquelien besprek we in het kennismakingsgesprek. Vanwege bloedverlies in de zwangerschap en later een verhoogde bloeddruk wordt het plan bijgesteld naar een ziekenhuisbevalling in het Scheper ziekenhuis in Emmen. Hoewel ze het erg jammer vinden blijven ze positief en bewegen ze mee in de ontwikkelingen.
Een verhoogde bloeddruk, inleiden van de bevalling
Vanwege de hoge bloeddruk wordt de keuze gemaakt om de bevalling in te gaan leiden. Dinsdagavond wordt er een ballonnetje geplaatst, woensdagochtend is het ballonnetje eruit alleen is er nog niet genoeg ontsluiting om de bevalling in te gaan leiden. Er wordt een nieuw ballonnetje geplaatst en die avond staat er een controle gepland. Rond 20.30u belt Koen mij. Het ballonnetje is eruit, de verloskundige heeft gestript en de weeën zijn begonnen. Wat fijn! Het lichaam pakt het dus zelf op.
We houden contact en rond 00.45u belt Koen dat ik rustig aan wel hun kant op mag komen. Als ik er iets voor 2u ben zie ik dat Simone hard aan het werk is. Ze vangt de weeën even op de wc op en probeert daarna in bed een houding te vinden. Ze heeft rug en buik weeën en heeft de wens voor pijnstilling. Het besef dat ze straks wat pijnverlichting krijgt tovert tussen de pittige weeën even een lach op haar gezicht. Als ze voor de ruggenprik naar beneden gaat blijven Koen en ik in de verloskamer wachten.
De ruggenprik is gezet
Al snel komt Simone al kletsend terug in de kamer. De verloskundige breekt de vliezen en dan is het tijd voor ‘rust’. Helaas is die rust voor korte duur want rond half 4 komen de weeën weer pittig door de ruggenprik heen. Waar Simone al kletsend terug kwam van beneden zit ze nu ook tussen de weeën door weer echt in haar eigen bubbel.
Je partner tijdens de bevalling
Koen support Simone hartstikke mooi.
‘Je doet het zo goed’ ‘zit de wee er nog? Probeer het laatste echt even weg te zuchten’ ‘probeer te ontspannen’. Wat een mooie samenwerking en wat een prachtig team om samen te zien.
Wat een magisch moment tijdens deze bevalling!
Nadat er een extra bolus is gegeven van de ruggenprik komt Simone even in rust. Ik ga ook even in de relax modus en doe al zittend even de oogjes dicht. Dit voelt voor mij als een magisch moment… ik luister naar het hartje van de baby, hoor de rustige ademhaling van beide ouders en op hetzelfde moment ontwaakt de wereld. In de hele vroege ochtend beginnen de vogeltjes te fluiten. Het is zo’n mooi samenspel met de tonen van de hartslag van dit kindje.
Rond 5u doet de verloskundige weer inwendig onderzoek en zit ze op 5cm ontsluiting. De weeën komen wel maar ze lijken nog wat wisselend. Daarom wordt gekozen om een klein beetje oxytocine bij te geven via het infuus.
De ruggenprik werkt niet helemaal zoals gehoopt en de paniek en pijn knalt erdoor. De oxytocine wordt eerst weer uitgezet en er wordt een extra bolus gegeven in de hoop dat die pijnlijke plek onderin de buik toch beter wordt verdoofd. Dat lijkt te helpen. Rond 6u komt ze weer tot rust en ligt Simone wat te slapen. Ook Koen gaat even languit. Even rust na een roerige nacht.
Even voor 7en komt de verloskundige weer langs nadat Koen en Simone echt even hebben kunnen slapen. Hoewel Simone niet echt het gevoel heeft dat er weeën zijn is het toch verder gevorderd naar 7cm. Het korte momentje dat ze heeft geslapen voelt als een echte powernap en met vernieuwde energie begint ze aan het laatste stukje van de bevalling.
Deze uurtjes zijn pittig en keihard werken. Koen support waar hij kan en Simon zucht met al haar krachten de pijnlijke weeën weg. Wat een doorzettingsvermogen en wat een oerkracht!
De geboorte van Noor in het scheper ziekenhuis in Emmen
Dan is het moment daar! We zien steeds iets meer, papa rijkt zijn handen uit en met nog een plons vruchtwater pakt hij zijn eerste kindje aan, een prachtig meisje! Ze zit nog helemaal onder de huidsmeer. Bij mama op haar borst zie ik een prachtige navelstreng. Nu nog echt een wokkel en binnen korte tijd werd hij steeds dunnen. Zo wonderlijk! Wat een ontlading, wat een liefde en wat een verwondering!
Het gouden uur na de geboorte
Noor wordt volop bewonderd en alle prachtige details nemen de ouders in zich op. Ik blijf het altijd zo’n bijzonder moment vinden wanneer het besef er is dat je kindje is geboren en gezond en wel op je borst ligt. Soms is dat moment er gelijk na de geboorte en veelal komt zo’n besef momentje later (opnieuw). Noor ligt heerlijk tevreden bij haar mama op de borst en naar wens van ouders laat ik ze eventjes met z’n drieën in de verloskamer.
De eerste controles
Samen met de verloskundige van het ziekenhuis loop ik de verloskamer weer binnen. Tijd voor de controles. Noor wordt helemaal goedgekeurd en daarna nog even fijn bloot bij haar papa gelegd. Wat een prachtig helder meisje is het!
Wat hebben Koen en ik het ontzettend waardevol ervaren om jou bij onze bevalling te hebben. Niet alleen als fotograaf maar ook als een stukje begeleiding. Koen en ik vonden het ontzettend fijn! We bevelen jullie bij iedereen aan, want dit moet je gewoon bij je bevalling hebben!!
Denk jij ook na over zo’n waardevolle geboortereportage?
Ga vrijblijvend met ons in gesprek
