Bij deze Earlybirds aanvraag stond er bij de bijzonderheden; mono-mono tweeling. Hoewel ik inmiddels door mijn werk als (geboorte)fotograaf ontzettend veel kennis heb opgedaan moest ik nu toch even googlen om precies helder te krijgen wat dit betekend. Bij 1% van de tweeling zwangerschappen liggen beide kinderen in één vruchtholte en delen ze samen de placenta (een monochoriale-monoamniotische tweeling). Dit is gelijk de meest risicovolle tweeling zwangerschap.
Ik heb contact met het gezin en hoor dat de jongens het ontzettend goed doen! Zo fijn om te lezen. Enkele dagen voor de geplande reportage hoor dat de kinderen worden overgeplaatst van het Martini ziekenhuis in Groningen naar het Nij Smelinghe in Drachten. Toch altijd een spannend moment en het is hun tweede verhuizing sinds ze zijn geboren zo’n 3 week geleden. Al snel hoor ik dat alles voorspoedig is gegaan en dat de jongens het geweldig doen. Fijn! We spreken af dat ik gewoon op het afgesproken tijdstip langs komen, alleen nu in Drachten.
Mama verteld dat ze best verrast was dat ze zwanger was van een tweeling en ze vertelde over de spannende weken die achter ze liggen. Ze is rond 24 weken al eens opgenomen geweest met een verkorte baarmoeder mond en dat was natuurlijk erg spannend of de bevalling dan al zou beginnen. In de weken voor de geboorte van Menno & Remco heeft Daniëlle in het ziekenhuis gelegen. Met 31 weken zwangerschap zijn de jongens gehaald via een keizersnede. Wat een rollercoaster is het geweest en nu natuurlijk nog steeds. Vaak denk ik aan de heftigheid van de periode met je kindje(s) in het ziekenhuis maar voor veel gezinnen zijn de dagen/weken vooraf aan de geboorte ook ontzettend spannend en onzeker. Wat een veerkrachtige gezinnen zijn het toch allemaal!
Enthousiast wordt ik ontvangen op de afdeling, in een ruime kamer met een bed voor de ouders liggen de jongens naast elkaar in hun couveuse. Grote broer is er ook en hij speelt tijdens de reportage heerlijk op de grond met zijn traktor. Af en toe komt hij even bij z’n broertjes kijken en is hij toch even nieuwsgierig wat er allemaal gebeurd. Ik ben op het perfecte moment aanwezig om herinneringen vast te leggen. Beide jongens krijgen voor het eerst kleertjes aan én verhuizen van de couveuse naar een wiegje. Wauw! Wat een enorme stap en wat bijzonder dat ik erbij mag zijn om deze momenten vast te leggen. Nadat de jongens hun eerste pakje aan hebben is het tijd om heerlijk te knuffelen als gezin op het bed. De verpleging is heerlijk enthousiast en helpt me mee om ook de aandacht van grote broer vast te houden. Want sjah, 2 van die kleine jongetjes waar je nu nog niet echt mee kunt spelen is toch ook wel een beetje spannend 😉 Grote broer is ontzettend lief en wat heeft hij een mooie lach. Een feestje dat hij ook aanwezig was tijdens de reportage.
Met een dankbaar hart loop ik even later de afdeling weer af.
Wat een bijzondere momentjes mocht ik vastleggen en wat een mooi verhaal van deze jongens.
Fantastisch om te zien hoe goed ze het doen! Nu verder groeien en ontwikkelen zonder vervelende hobbels op de weg.