Stuitligging, de geboorte van Liene
Wanneer tijdens de zwangerschap blijkt dat dit kindje in stuit ligt en de kleine ook na pogingen om te draaien in stuitligging blijft liggen besluit het gezin te kiezen voor een natuurlijke stuitbevalling. Als geboortefotograaf bereid ik me voor door o.a. de podcast te luisteren van Verloskees en met een collega te sparren over wat ik eventueel kan verwachten en waar ik rekening mee moet houden. Zelf vind ik het altijd ontzettend waardevol om een beetje extra kennis in mijn rugzak te hebben en met mijn achtergrond als verpleegkundige zuig ik graag alle informatie op om mee te nemen naar een geboorte.
Op de avond van de uitgerekende datum appt Laura mij, ‘zijn we weer’. Ze stuurt een foto mee van de tijd tussen de harde buiken. We houden contact en als de verloskundige (Verloskundigenprakijk de Parel) is geweest heeft Laura 3cm ontsluiting. Omdat Laura de vorige keer razendsnel is bevallen houden we hier nu ook rekening mee. De verloskundige komt daarom een klein uurtje later weer en bij vordering gaan we richting het ziekenhuis. Laura belt me dan zelf om te vertellen dat ik in actie mag komen.
Ik stap in de auto richting het ziekenhuis en rij net voor het gezin aan.
In de hal van het ziekenhuis tref ik het gezin samen met de verloskundige. Stapje voor stapje lopen we richting de verloskamers. Onderweg nog wat weeën opvangend.
Aangekomen in het ziekenhuis
Aangekomen bij de verloskamer staat het team al klaar om ons op te vangen. Vanwege de stuitligging is er extra personeel aanwezig. De weeën zijn spontaan verdwenen door alle drukte en hectiek. Laura geeft zelf heel mooi aan dat ze vooral even rust wenst en geen mensen die steeds de kamer in- en uitlopen. Die rust zie ik even later ook weer terug in de weeën activiteit.
Even voor twaalf wordt er opnieuw beoordeeld en het vordert ontzettend mooi. Ze heeft dan zo’n 6/7cm ontsluiting. De gynaecoloog verteld dat ze bij een stuitbevalling graag zien dat de ontsluiting mooi doorloopt voor een goed verloop van de natuurlijke stuitbevalling. Stagnatie kan bijvoorbeeld betekenen dat er een elleboogje in de weg zit. We gaan dus mooi door op deze weg. De lichten worden gedempt en door de hele verloskamer staan en hangen affirmatie kaarten. Laura wiebelt en loopt door de verloskamers en kletst ondertussen nog over van alles en nog wat. De weeën worden pittiger en Laura besluit wat ontspanning te zoeken onder de warme douche. Wout trekt zijn sokken er ook bij uit want zijn kracht wordt ingezet om ondersteuning te bieden bij de rugweeën.
HG zwangerschap
Rond kwart over twee wordt er opnieuw beoordeeld. De ontsluiting is nog een beetje hetzelfde gebleven. Ze gaan nog een uurtje kijken wat de weeën doen en Laura besluit te gaan staan en wiegend haar weeën opvangen. Vrij direct komen de weeën weer regelmatiger en zijn ze krachtiger. Als ze daarna even op de bal gaat zitten nemen de weeën weer af in frequentie en kracht. Blijven staan brengt toch de mooiste weeën.
Een uurtje later zit er opnieuw mooie vordering in en zit de ontsluiting op zo’n 7/8cm. De kleine lijkt ook wat te zijn gezakt in het bekken en we gaan dus lekker zo door. Ik zie aan Laura dat het staan om de weeën op te vangen zorgt voor meer weeën maar ik zie ook dat het een hele marathon is lichamelijk gezien. Wat heb ik een respect voor deze vrouw en haar kracht met Wout naast haar om haar zoveel mogelijk te ondersteunen. Ze heeft opnieuw geen makkelijke zwangerschap gehad (en dan druk ik me heel zacht uit). Een HG zwangerschap is slopend en loei zwaar. Ik heb bewondering hoe ze toch iedere keer het einddoel voor ogen heeft gehad, een mooie bevalling om haar kindje in haar armen te sluiten.
Zwangerschapsmisselijkheid en hyperemesis gravidarum (HG)
Je bent niet de enige die lijdt aan (ernstige) zwangerschapsmisselijkheid of hyperemesis gravidarum.
Stichting ZEHG (zwangerschapsmisselijkheid en hyperemesis gravidarum) zorgt voor meer informatie over deze ziekte en steunt vrouwen die lijden of hebben geleden aan (ernstige) zwangerschapsmisselijkheid en HG.
Stichting ZEHG
Rond kwart voor 5 wordt er opnieuw beoordeeld. Het begint dan stilaan licht te worden buiten.
De ontsluiting vordert helaas onvoldoende, de kleine heeft een voetje onder de billen geschoven en drukt daarmee wat minder aan op de baarmoedermond. De gynaecoloog durft het nu niet aan om de vliezen te breken. Daarop wordt besloten om voor een keizersnede te gaan. Zo natuurlijk mogelijk en zoveel mogelijk rekening houdend met de wensen van het gezin.
Laura vind het moeilijk en het maakt haar erg verdrietig dat ze niet natuurlijk zal bevallen. Juist die ervaring is voor haar zo belangrijk.
‘Dat jij hier ligt meid, dan kun je toch al niet meer falen’. Toch voelt dat voor Laura anders…
Als geboortefotograaf blijf ik aanwezig
De OK wordt klaargemaakt en we gaan die kant op. Samen met Wout doe ik een OK pak aan en we wachten tot de ruggenprik is gezet. Ik zie op Wout zijn gezicht dat hij het ook moeilijk vind.
Eenmaal op de OK gaat het snel, ik zie al snel 2 voetjes tevoorschijn komen en even later komt er een prachtig meisje tevoorschijn. Het doek wordt omlaag gedaan en Laura mag haar meisje zelf aanpakken en bewonderen op de doeken. Mooi hoe hier ruimte voor is gemaakt om daarmee zo dicht mogelijk bij de wensen van het gezin te komen.
Welkom Liene!
Ontlading
Liene ligt bij Laura op haar borst en de ontlading is groot. Ze wordt volop bewonderd en wat zijn ze blij dat ze er is. Een paar minuutjes later wordt Liene wat grauwig. Hierop neemt de verpleegkundige Liene mee naar de opvangkamer waar ze wat extra ondersteuning krijgt om de longetjes goed te openen. Hier worden ook gelijk de controles gedaan en even later ligt ze aangekleed en ingepakt in een wiegje. Wout neemt haar mee over de gang naar de kraamafdeling. Ik zie aan hem dat hij hier moeite mee heeft. Moeder en kind horen toch juist bij elkaar te zijn? Samen met hem wacht ik op de kraamafdeling tot we naar de recovery kunnen gaan. Die minuten lijken wel uren te duren zegt hij nog.
Op de recovery is de ontlading groot en Laura legt Liene gelijk aan de borst. Wat aanschouw ik toch een mooi en liefdevol moment van dit gezin. Prachtig om deze momenten voor hen vast te leggen! Er is zoveel liefde voor Liene.
Eenmaal terug op de afdeling leg ik nog wat fijne knuffel momentjes vast en daarna is het tijd voor mij om na een nachtje over te hebben geslagen mijn bed op te zoeken.
De eerste ontmoeting met grote zus vastgelegd
In de middag komt grote zus langs in het ziekenhuis om Liene te ontmoeten. Mijn collega legt deze momentjes vast zodat ik even kan slapen en zo vullen we elkaar prachtig aan. Grote zus is direct verwonderd en nieuwsgierig. Alles wordt even goed bekeken en bewonderd. Liene mag haar eerste kusjes gelijk ontvangen en ze mag zelfs even bij grote zus op schoot. Wat een prachtig, open, warm en liefdevol gezin is het!
Lieve Laura, lieve Wout en jullie prachtige meiden, bedankt voor jullie vertrouwen, voor jullie openheid en dankbaarheid.
Wij wensen jullie meer dan geluk!
