Zwangerschapsvergiftiging met 33 weken zwangerschap
Vanuit Stichting earlybirds kreeg ik de vraag om een reportage te verzorgen van Josie. Een prachtig meisje en twee trotse ouders. Tijdens de fotoshoot vertelde de verpleegkundige dat ze die zondag naar huis mochten gaan. De mama van Josie deelt graag haar verhaal.
‘Je hebt zwangerschapsvergiftiging en je dochter zal uiterlijk met 37 weken worden gehaald. Je gaat het ziekenhuis niet meer uit.’
Stonden we daar, met laptoptas en in onze nette werkkleren. En ik maar denken dat die hoge bloeddruk door een drukke werkweek kwam.
Met 33 weken zwangerschap werd bij mij zwangerschapsvergiftiging vastgesteld in het UMCG. Tot dan toe had ik niet echt een heel relaxte zwangerschap met (voor mij) vage klachten, zoals vermoeidheid en vocht vasthouden. Over de dikke enkels maakten we veel grappen en de veters van mijn schoenen werden steeds losser gestrikt. Erg ziek voelde ik mij alleen niet en de eerste dagen in het ziekenhuis vroeg ik dan ook een aantal keer of ik echt niet even naar huis kon. Ondertussen stuurde ik nog snel wat werkmails en besprak ik op afstand mijn vervanging. Eenmaal overgeplaatst naar het Martini Ziekenhuis sloeg het in slechts twee dagen radicaal om en voelde ik mij ineens doodziek. Toen bleek ik HELLP-syndroom te hebben.
Omdat mijn toestand snel verslechterde is op 21 oktober 2023 om kwart over 10 ‘s ochtend besloten (of nou ja, ons meegedeeld) dat onze dochter via een spoedkeizersnede zou worden gehaald. Ik was toen precies 34 weken zwanger. Na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap twee jaar eerder, moeizaam zwanger worden en een toch wel pittige zwangerschap hebben we lang gehoopt en gewacht, en toen was ze daar eindelijk nog geen uur later: om 11:03 uur werd onze Josie geboren. Het moment dat ze uit mijn buik werd gehaald en voor ons werd gehouden zal ik nooit meer vergeten, zo ontzettend mooi. En wat zijn we trots en blij met ons lieve meisje.
We zijn met Josie 3 weken en 1 dag in het ziekenhuis gebleven. Tijdens de fotoshoot kregen we te horen dat we die dag al naar huis mochten. De fotoshoot van Stichting Earlybirds werd voor ons de perfecte afsluiter van de periode in het ziekenhuis, die wij overigens niet als heel vervelend hebben ervaren door de goede zorg van de verpleegkundigen en artsen. Natuurlijk hadden we de zwangerschap en de bevalling graag anders gezien, maar er waren desondanks ook veel mooie momenten, waaronder deze fotoshoot.
We zijn de Stichting en in het bijzonder onze fotografe Marjolein erg dankbaar voor de prachtige foto’s en zijn nu lekker aan het genieten van de kraamtijd thuis.
Lieve ouders, Lieve Josie
Ik wens jullie meer dan geluk!
Ik wens jullie meer dan geluk!
